Rozdział 29

Po raz kolejny obudziły mnie krzyki. Żeby był zabawniej znów krzyki Max’a i Michelle. ZARAZ CO???!!! Zerwałam się szybko z łóżka i zleciałam na dół. Dosłownie zleciałam, bo potknęłam się na schodach. Na szczęście nic mi się nie stało. Wbiegłam do salonu z którego dochodziły kutnie.

-ODDAWAJ MI MOJE DZIECKO!!!- darła się Michelle
-ONO JEST TAKŻE MOJE, CO NAGLE SIE Z CIEBIE TAKA KOCHAJĄCA MAMUSIA ZROBIŁA!!!
-ZAMKNIJCIE SIĘ OBOJE!!!- krzyknęłam a oni oboje się na mnie spojrzeli. Powodem tego było pewnie to że stałam w samej bieliźnie- Nie umiecie się po ludzku dogadać, przez wasze kutnie najbardziej będzie cierpiała ona, a ostatecznie i tak sąd ustali z kim zostanie Nina więc ogarniecie się i nie zachowujcie jak pięcioletnie dzieciaki które kłócą się o zabawkę!- Wszyscy patrzyli się na mnie z dezorientacją
-W takim razie dobrze, niech zostanie do czasu rozprawy, ale chcę się z nią widywać- powiedziała ujż spokojnie
-Oczywiście- WOW dogadali się. Michelle weszła na górę do Niny, a ja zostałam na dole z Max’em
-Wszystko Ok?- Zapytałam się go i położyłam rękę na jego ramieniu. Wiedziałam że go to boli i to strasznie przeżywa
-Amy, nic nie jest w porządku, nie rozumiem jak długo mogłem być z tą kobietą- powiedział i się do mnie przytulił.
-Hej stary trzymasz się?- Zapytał się Nath który od pewnego czasu przyglądał się wszystkiemu
-Staram się jak mogę- powiedział i odsuną się ode mnie. W tym samym czasie Miechelle zdążyła już wyjść z domu.
-Max mam pomysł, mianowicie może wprowadziłbyś się na jakiś czas do mnie i Nathana z Niną?- Spojrzałam porozumiewawczo na nzthana który kiwną głową na zgodę.
-Nie chcę wam robić problemu- odpowiedział
-Daj spokój to żaden problem- Po długim czasie przekonywania go zgodził się. Cały tydzień miną mi dość szybko. Może dlatego że byłam dość zabiegana. Dzisiaj obudziłam się sama na łóżku obok zobaczyłam kartkę
„ Jesteśmy w studiu nagraniowym i wrócimy późnym wieczorem. Nina jest u Michelle więc masz dzień dla siebie.
P.S W kuchni zostawiłem kartę kredytową baw się dobrze

Kocham

Nath”

Kochany Nathan jak zwykle pomyślał o wszystkim, na mojej twarzy pojawił się uśmiech. Gdy wstałąm z łóżka zakręciło mi się w głowie i poczułam potworne mdłości. W mgnieniu oka znalazłam się w łazience pochylona nad toaletą. Spędziłam w niej dobre pół godziny. Pierwszą moją myślą było to że zjadłam po prostu coś nieświeżego ale potem wzięłam do ręki kalendarz, miesiączkę powinnam mieć pięć dni temu. Mogę być w ciąży, ucieszyłam się na tą wiadomość, pragnęłam mieć dziecko z Nath’em. Wskoczyłam w pierwsze lepsze ciuchy i pognałam do najbliższej apteki.

-Dzień dobry poproszę trzy testy ciążowe- Starsza kobieta która stała za ladą spojrzała się na mnie karcącym wzrokiem

-Do czego to doszło żeby takie młode dzieci miały- Skomentowała podając mi testy

-To nie dla mnie tylko dla piętnastoletniej córki- Uśmiechnęłam się pod nosem zapłaciłam i wyszłam. Całą drogę do domu byłam bardzo podekscytowana, gdy tylko weszłam skierowałam się do łazienki. Czas oczekiwania wydawał się być dla mnie wiecznością. Po określonym czasie spojrzałam i krzyknęłam ze szczęścia, wyszedł pozytywny dwa kolejne również. Cały dzień siedziałam w domu jak na szpilka czekając na powrót Nathan’a jednak jedyne czego się doczekałam to telefonu.

-Czy rozmawiam z panią Amy

-Przy telefonie

-Samochód pana Max’a uległ wypadkowi wraz z nim był pan Nathan...

Jestem nawet zadowolona z tego rozdziału.

Słońce zostawiam Ci pole do popisu kto wizą udział w wypadku i jakie były obrażenia.